Η μεταβολή της αντίληψης των χρωμάτων μπορεί να εμφανιστεί από τη γέννηση ως ένα συγγενές ελάττωμα. Εμφανίζεται μετά από ξαφνική βλάβη της οπτικής οδού που μπορεί να περιλαμβάνει το οπτικό νεύρο, την ωχρά κηλίδα, τον αμφιβληστροειδή και τον χοριοειδή χιτώνα.
Η διαταραχή μπορεί να επηρεάσει μόνο το ένα μάτι (μονόπλευρα) ή και τα δύο μάτια (αμφοτερόπλευρα). Η αλλοίωση μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της αδυναμίας ικανότητας διαχωρισμού των αποχρώσεων, ειδικά των κόκκινων και των πράσινων χρωμάτων, και μερικές φορές μπορεί να συνοδεύεται από προοδευτική μείωση της όρασης.
Τι είδους ασθένειες μπορούν να συσχετιστούν με την ανεπάρκεια αντίληψης χρωμάτων;
Ασθένειες που μπορούν να συσχετιστούν με την ανεπάρκεια αντίληψης χρωμάτων είναι οι εξής:
Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
Οπτική νευρίτιδα
Μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια
Ρετινοβλάστωμα
Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
Έλκος του κερατοειδούς
Εκφυλισμός ωχράς κηλίδας
Θυμηθείτε ότι αυτή η λίστα δεν είναι οριστική και συνιστάται ιδιαίτερα να συμβουλευτείτε το γιατρό σας, σε περίπτωση εμμονής του συμπτώματος.
Ποια είναι η θεραπεία για την ανεπάρκεια αντίληψης χρωμάτων;
Η διαταραχή μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο αφού καθοριστεί η άμεση αιτία. Γενικά η φαρμακευτική θεραπεία χρησιμοποιείται όταν υπάρχει λοίμωξη ή φλεγμονή των οπτικών οδών.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η εξασθενημένη όραση είναι δευτερεύον σύμπτωμα. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται η θεραπεία της παθολογίας που οδηγεί στην εξασθενημένη όραση. Φαρμακολογική θεραπεία, χημειοθεραπεία ή χειρουργική προσέγγιση μπορεί να χρειαστεί για να βοηθήσει την πρωτοπαθή νόσο.
Πότε είναι πιο πιθανό να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας σε περίπτωση ανεπάρκεια αντίληψης χρωμάτων;
Όταν η αντίληψης χρωμάτων έχει υποστεί βλάβη, ο ασθενής πρέπει πάντα να υποβληθεί αμέσως σε εξέταση, διότι τα συμπτώματα μπορεί να σχετίζονται με διάφορες ασθένειες, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, για τις οποίες είναι απαραίτητη μια γρήγορη παρέμβαση για να εξασφαλιστεί η καλύτερη πιθανότητα επούλωσης.
